Safari reisverslag van Patrick
Safari: 26 dagen Kenia – Tanzania & Zanzibar
Hoogtepunten: Maasai Mara National Park, Amboseli National Park, Tsavo National park, Ol Pejeta, Lake Nakuru National Park, Hells Gate National Park, Serengeti National Park, Ngorongoro Crater, Lake Eyasi, Lake Manyara National Park, Tarangire National Park en Infinity Beach Boutique Hotel & Spa Zanzibar
Reisperiode: Juli & Augustus 2025
Vandaag start ons avontuur naar Kenia en Tanzania met ons hele gezin ❤️ Lichte koffers want we reizen daar per jeep door beide landen.
We hebben er zo’n zin in! Een groot avontuur door fantastische natuurparken en tussen de wilde dieren rijden en slapen. De mooiste sterrenhemels en onvergetelijke ervaringen opdoen.
Aankomst in Kenia
Gearriveerd bij Wildebeast Eco Camp
We hebben heerlijk geslapen onder onze klamboe. Langzaam werden we wakker door het licht en de dierengeluiden. Er vliegen hier zwarte ibissen rond alsof het ganzen zijn. Een lekkere koude douche 🤣 aangezien het water wordt verwarmd door de zonnepanelen en het is tenslotte winter 🥶 Lekker ontbijtje. De meiden slaan het ontbijt over en zij gaan voor de lunch, na het uitslapen 🤪. Vandaag chillen we lekker. Even landen en acclimatiseren. De koffers en rugzakken organizen voor de jeepsafari’s. Even wat boodschappen voor onderweg en een SIM kaart gehaald bij Safari.com. Terug zijn we gaan lopen om het lokale leven te ervaren. We kijken onze ogen uit. Even chillen bij het zwembad en heerlijk gegeten van een buffet van de chef. Kousenband, rijst, visspies, gewokte broccoli, krokante aardappelen en een salade met mango 😋 We hebben vanavond al uitgecheckt omdat we morgen 6.00 uur vertrekken 😅😱 Amboseli here we come!
Village 1 Maasai – White Mountain Project
De wekker stond 5.25 uur. 6.00 uur stond iedereen klaar bij de jeep en kregen we een ontbijt to go mee op reis. Het is een lange rit naar Amboseli National Park, ca 5 uur. Onderweg nog even twee thermosflessen gevuld met koffie en thee (heerlijk op z’n Engels met melk 🤥) We gaan onderweg eerst nog bij een Maasai Village op bezoek. De Kilimanjaro is erg belangrijk voor het hele ecosysteem in Kenia en Tanzania echter is flink verstoord door de ontbossing waardoor extreme droogte is ontstaan, flinke overstromingen in het regenseizoen en stijging van waterspiegel. Het leger en de Maasai inwoners planten nieuwe bomen en planten. De Maasai waar we op bezoek zijn gegaan helpen met dit project onder leiding van chief Jackson door wie wij ontvangen worden. Een offroad ritje 😅🤣 met tal van dieren zoals zebra’s, giraffen, gazelles en waterbokken. We werden hartelijk, eervol en dankbaar ontvangen met een welkomstwoord, een originele Maasai dans en een gebed. Man, man, man…. Wat een vliegen.
Hierna een rondleiding door het dorp, uitleg over de opzet van een traditioneel Maasai dorp met vier in/uitgangen en een binnenplaats voor de koeien. De poep gebruikte ze op de hutten te bouwen. Ook kregen we uitleg over medicijnen uit takken, de Maasai voorziet grotendeels vanuit de natuur hun medicijnen, een demonstratie hoe vuur gemaakt wordt Met een hard en een zacht stukje hout, olifantenpoep en heel droog gras en bezoek van een hut waarin een gezin woonde. De deur van de hut is bewust laag gemaakt zodat je met respect de vrouw des huizes betreed 🙏🏻 We krijgen nog uitleg over een natuurlijke viagra door te kauwen op een bepaald stokje hout. Deze mocht je echter pas nemen als je meer dan twee vrouwen had, anders had je een “groot” probleem.
Hierna reden we Kibo Safari Camp binnen vlakbij Amboseli National Park.
We werden hartelijk ontvangen bij Kibo Safari Camp. We slapen in een luxe tent. Glamping time! Even opfrissen en daarna naar de lunch. Een heerlijk buffet. Nog een uurtje chillen en toen onze eerste gamedrive in Amboseli National Park. Wow! Wat een spektakel!
Het dak van de jeep werd naar boven gedrukt zodat iedereen op de stoelen kon staan voor perfect zicht. Schoenen uit! We hebben grote groepen olifanten gezien, en zo dichtbij, een paar leeuwen, zebra’s, giraffen, kraanvogels, gnoes en nog een hyena.
Op de achtergrond die fantastische Kilimanjaro die later op de dag steeds beter zichtbaar werd. Deze berg is 5895m hoog en bovenin is nog maar een klein beetje ijs te zien (ecosysteem verstoord).
De jeeps staan onderling in verbinding dus het is wel een soort race en druk off the road. Het zicht is er niet minder om maar de wilde dieren hebben er wel hinder van en worden gestoord in hun eigen bewegingen.
Rond 18.00 uur rijden we weer terug richting poort en terug naar Kibo Safari Camp.
Rond 19.00 uur komen we aan. Het stof zit overal! We krijgen een lekker lauwwarme vochtige doek om even op te frissen. Alsof je klaar bent met chinezen 😂 Echt heerlijk! Even lekker opfrissen en op naar het diner buffet. Het is al donker en de eerste sterrenhemel wordt al zichtbaar. Heerlijk gegeten en nagekletst over de eerste avonturen. De kookploeg eindigde met een lange dans, met zang, een soort polonaise😉 Nog even naar de shop met souvenirs en daarna was er een kort optreden van Maasai mensen bij het kampvuur 🔥 De privé ontvangstceremonie bij de Maasai village, eerder op de dag, was mooier en bijzonderder dan dit leuke optreden bij het kampvuur. We maken samen nog een wandelingetje en schieten nog wat foto’s van de prachtige sterrenhemel en dan is het alweer tijd om te gaan douchen en slapen 😴
Vanmorgen vertrokken we richting Tsavo West, naar onze volgende slaapplek Kilaguni Serena Lodge. Het wordt een lange hobbelige rit, een Afrikaanse massage zoals ze dat hier noemen 😅 We vertrekken weer op tijd, 7.00 uur dus daarvoor inpakken en ontbijten. Nog een paar kiekjes bij daglicht en off we go! De rit is prachtig 😍 Hobbelig maar prachtig ❤️ Het is helemaal off road en onderweg verandert de natuur, de kleuren! Schitterende roodtinten, mooie vergezichten en regelmatig stoppen we voor een foto. Rond 9.10 uur komen we bij Tsavo West National Park aan. Tijd voor een bakkie koffie en thee die we ‘s ochtends getapt hebben bij het ontbijt. Onderweg koffie inschenken zou niet verstandig geweest zijn 😉 Eenmaal rijdend in het park komen we weer allerlei wilde dieren tegen: 🦓 🦒 en ook mooie kleinere dieren. Tsavo West is een oeroude plek, maar bestaat sinds 1948 pas als park, waar overblijfselen van prehistorische nederzettingen zijn gevonden. We komen door de Shetani Lavavelden. Deze ontstonden bij de laatste uitbarsting van een nabijgelegen vulkaan. De plaatselijke bevolking geloofde dat deze hete lava de duivel zelf was die uit de aarde kwam. Vandaar de naam Shetani, wat duivel betekent in het Swahili. Onze gids Cosmas vertelde dat de klaagzang van overleden volwassenen en kinderen nog klinkt in de nacht en dat daarom de nachtgamedrives niet meer toegestaan zijn. Het is een heilige plek geworden. We rijden over prachtig rood gekleurde paden en komen plots twee olifanten tussen de bomen tegen. Wow! Geen hectiek, geen crossende jeeps, alleen wij en de twee olifanten 🐘 We worden uiteraard opgemerkt. Eén van de olifanten imponeert en laat met allerlei signalen merken: “wat doen jullie hier? Ga weg!” Z’n oren die naar voren flappen, het blazen van zand/stof, een kleine beweging naar ons toe. De gids herkent ze allemaal en verteld het ons. Heel mooi dit 😍
Het wow effect hield nog aan toen we bij ons verblijf aankwamen. De accommodatie is meer dan prachtig maar de unieke ligging is waanzinnig! Een waterpoel waar de wilde dieren af en aan komen. Hier zien we ook voor het eerst buffels en een warth hog, inmiddels door de Disneyfilm Pumba genoemd. Bij ons genaamd Pepijn het knobbelzwijn. Prachtig om de hiërarchie onder de dieren te zien bij de waterplas en ook hoe Pumba hier omheen en tussendoor beweegt. Tijd voor de lunch met uitzicht op de waterplas. Ondertussen worden de kamers gereed gemaakt en ook deze liggen aan dezelfde kant met het waanzinnige uitzicht op de waterpool.
Na de lunch konden we nog even genieten van het uitzicht vanaf ons balkon. Om 16.00 uur gingen we op gamedrive in Tsavo West. De natuur van Tsavo West is prachtig 😍 Veel zebra’s gezien, giraffen, impala’s, dikdik’s en bij Mzima Springs krokodillen en nijlpaarden al waren die wel ver weg. We gaan deze nog vast zien verderop onze reis. Met een bewaker liepen we een rondje. Beetje toeristisch, en blijkbaar toch echt wel nodig, maar het is een belangrijke plek omdat het water hier uitkomt onder de lavavelden vandaan helemaal vanuit Chyulu Hills. De lavavelden werken als een spons, verzamelen en filteren het water en via een ondergrondse stroom gaat het water helemaal naar Mzima Springs. Het is hier een belangrijke zoetwaterbron en zoet water rivier voor de omgeving. Op de weg terug werden we getrakteerd met een mooi olifanten tafereel bij ondergaande zon. ‘s Avonds hebben we een bushdinner gehad. We werden om 19.30 uur opgehaald door een ranger met zaklamp die ons naar een afgelegen stukje bracht op het terrein van de accommodatie. Daar stond een mooi gedekte tafel klaar, een heerlijk buffet met een wijntje. Er is ook een kampvuur gemaakt. We hebben heerlijk gegeten en aansluitend nog even bij het kampvuur 🔥 gezeten voordat we weer op tijd naar bed gingen.
Nairobi – Karen Gables
Vandaag hebben we een reisdag vanuit Tsavo West terug naar Nairobi, naar Karen Gables. Het is een lange rit van 5-6 uur. Na het vroege ontbijt vertrekken we. Nog wat laatste wilde dieren spotten (maraboe, buffels) en weer richting uitgang van Tsavo West National Park en naar de snelweg. Onderweg langs de snelweg zien we de dagelijkse taferelen. Een zwaar en hard bestaan langs de weg. We komen rond 12.45 uur aan bij Karen Gables waarna we afscheid nemen van Cosmas. Vanavond brengt een vriend van hem ons naar Carnivore, de naam verraad het al: een Afrikaans vleesrestaurant. Karen Gables is een statig pand met een mooie tuin en zwembad. We kunnen vanmiddag lekker chillen. Beetje lezen, hangen, een lekker bad. Om 19.00 uur werden we opgehaald en naar Carnivore gebracht. We kwamen binnen terwijl Keniaanse muzikanten en zangers het restaurant rondging. Het concept is als Barracka in Nederland. Ze komen langs met grote spiesen waar verschillende vlees- en vissoorten aanzitten en snijden dit af op je bord. Spareribs, kalkoen, krokodil, lamsvlees, struisvogel, tilapia, kip, biefstuk, etc. We hebben heerlijk gegeten. Terug naar Karen Gables. Morgen blijven we in Nairobi en gaat wat activiteiten doen.
Nairobi – Giraffe Center
Vandaag konden we een beetje uitslapen. 8.00 uur ontbijt. Na het heerlijke verwenontbijt vertrekken we met een schoongemaakte jeep naar het Giraffe Center in Nairobi. In 1979 werd het Giraffe Center, een natuurreservaat voor het bezoeken en natuurbeschermingsonderwijs voor schoolkinderen, gestart door Jock Leslie Melville en zijn vrouw Betty. Het werd opgericht om de kwetsbare giraffe te beschermen, die alleen in de graslanden van Oost-Afrika te vinden waren. In 1983 was er genoeg geld ingezameld om het Giraffe Visitor Center op te richten als een toeristische bestemming net buiten Nairobi. Het was erg leuk om de giraffen van zo dichtbij te zien en te voeren. Prachtig natuurpark met op de achtergrond de stad.
Na het Giraffe Center reden we naar Sheldrick Wildlife Trust. De Sheldrick Wildlife Trust is een reddings- en rehabilitatieprogramma voor weesolifanten in het wild. Het werd in 1977 opgericht door Daphne Sheldrick om haar overleden echtgenoot David te eren. Sinds 2001 wordt het gerund door hun dochter, Angela. Het is prachtig om deze jonge olifanten te zien. Lekker spelen, badderen, onder het rode stof blazen, rollen en eten. De jongste olifant op dit moment is 4 maanden oud. De dieren worden klaar gemaakt om weer terug de natuur in te gaan. Ze komen soms binnen als ze nog maar een week oud zijn. We hebben een klein olifantje geadopteerd voor een jaar om het Sheldrick Wildlife Trust te ondersteunen. Toto is uitgekozen en we kregen een mooi certificaat mee, een klein boekje met foto’s toen Toto gevonden werd en begeleid is in het opvangcentrum. Toto is een jong mannetje van ruim 3 jaar en gevonden in Tsavo.
Nairobi – Karen Gables
Na het ochtendprogramma zijn we gaan lunchen bij Karen Blixen. We hebben Cosmas, onze gids en driver uitgenodigd om met ons mee te lunchen. Het was een heerlijk buffet en in mooie tuin. Daarna na Karen Gables en lekker een middagje relaxen. Beetje zonnen, lezen en voor de echte diehards even zwemmen in het onverwarmde zwembad 🥶. Het zonnetje was best sterk vandaag. Ik heb zelf een lekkere massage gehad op onze locatie met een watervalletje op de achtergrond. Even lekker relaxen. Vanavond hebben we gegeten bij Karen Gables. We werden gisteren al “gemist” door het personeel 😉. Morgen gaan we weer op reis, naar Ol Pejeta waar we een AirBnB hebben gehuurd, The Pelican House. Een rit van 5-6 uur 🚌💨
Ol Pejeta Conservancy – Pelican House
Na het ontbijt vertrekken we om 7.00 uur. Op tijd om voor de grootste drukte Nairobi te verlaten. Vanmorgen trekken we door/langs de westkant van Nairobi richting Ol Pejeta. What a mess! Het verkeer komt meer neer op overleven, het recht van de sterkste. Het is druk op de weg, auto’s, busjes, vrachtwagens, fietsers, scooters, veel voetgangers, en allemaal eisen ze hun plek op naar de juiste afslag. Ik zou zeggen dat het verkeer in Nairobi gevaarlijker is dan de nationale parken. In Nairobi leven rond de 5,5 miljoen mensen 😱 Aan de zuidkant ligt Nairobi National Park, dit konden we vanuit het vliegtuig goed zien omdat de lichtjes van de stad langs de zuidkant ophielden en een grote zwarte vlakte zichtbaar was. Aan de grens van de stad ligt Kibera (dit betekent jungle). De is de één na grootste sloppenwijk van Afrika. Er zijn geen openbare basisvoorzieningen, scholen, klinieken, stromend water of toiletten, en de diensten die er wel zijn, zijn in particulier bezit. In Kibera leven tot ca 1 miljoen mensen. Het landschap verandert, richting Mount Kenya wordt het groen met bananenbomen, avocado’s, mais, spinazie, e.d. en het straatleven blijft fascineren. Allemaal lopende of hangende mensen, bij elkaar, op brommertjes wachtend tot iemand een lift wil. Het valt ons op dat de vrouwen over het algemeen veel taken hebben en druk zijn en dat mannen veel samen komen en ogenschijnlijk weinig doen. Dit geldt dan natuurlijk weer niet voor de boeren, landbouwers en bouwers. Onderweg komen we veel kraampjes en soms grote markten tegen waar het dan megadruk is. Ook zien we veel onafgebouwde gebouwen en oversteekbruggen voor voetgangers staan. Ik vraag mij af of deze nog afgebouwd worden? Over het algemeen lijkt het dat veel mensen druk zijn met dingen maken en bouwen maar dat het hier vooral gaat om bezig te zijn, te werken en niet afgestemd op gebruik of verkoop. Er staat zoveel voorraad. We komen ook veel busjes tegen volgepropt met mensen en dan ook nog met dikke winterjassen aan en mutsen op want het is tenslotte winter 🥵 En hoeveel kratten kun je kwijt achterop je brommer?! In Nayuki doen we nog wat boodschappen omdat we in een AirBnB zitten voor twee nachten. Wat water, frisdrank en wat snacks. We hebben een privé kok die voor ons kookt en zelf boodschappen heeft gedaan. We ontmoeten haar, ze heet Tabitha, bij de ingang van Ol Pejeta Conservancy. De boodschappen worden op het dak van de jeep vastgebonden en we vertrekken richting Pelican House. Onderweg, door het park, komen we gelijk olifanten tegen, ook een baby olifant van ca 4 maanden, een buffel, een hyena en daarna meerdere neushoorns. Wat een grote beesten, zelfs al op afstand. We gaan deze jongens vast nog van dichtbij zien. We worden ontvangen door de gastvrouw Mirjam. Het is een huis met terras op palen met zicht op een grote plas waar allerlei dieren voorbijkomen om te drinken en te baden. We krijgen een welkomstdrankje en Tabitha gaat aan de lunch beginnen. Cosmas slaapt ook op het terrein, voor hem wordt een safaritent opgebouwd. Uiteindelijk lunchen we pas om 16.00 uur, alles wordt vers bereid. De eerste gasten aan de waterpoel is een grote groep buffels die we goed kunnen bekijken met de verrekijker. Later komen er onder ons terras nog twee buffels grazend voorbij. Het huis is overigens omheind met een laag hek met stroomdraden, niet dat die een boze buffel tegen zal houden 😅😉
Ol Pejeta Conservancy – Night GameDrive
Na het avondeten hadden we een spannende activiteit, een night gamedrive. In het donker het park in met een jeep met open dak, grote lampen, eigen zaklampen 🔦 mee en hopelijk dieren spotten. We vertrokken rond 21.15 uur met twee gidsen. Een driver en de andere bediende de grote lamp. We hebben olifanten, neushoorns en hyena’s gespot. De baby olifant werd beschermd door haar moeder maar we mochten ook heel dichtbij komen. De hyena jonkies renden op de weg voor ons uit richting hun moeder. Rond 23.00 uur waren we weer thuis. Een hele mooie ervaring 😉
Ol Pejeta Conservancy – Fullday GameDrive
Vandaag hebben we een fullday gamedrive door Ol Pejeta. Stevig ontbijt met pannenkoeken, ei en worstjes en we krijgen een packed lunch mee om onderweg te picknicken. Omdat we midden in het park zitten rijden we gelijk de dieren tegemoet. We hebben heel lang stilgestaan bij een groep witte neushoorns en hun natuurlijk gedrag kunnen bekijken met Mount Kenya op de achtergrond en Cosmas die allerlei dingen uitlegt en vragen beantwoord. Het is ook leuk om dieren elkaar te zien ontmoeten. Het territorium aftasten van die ander. We gaan daarna naar het Rhino Sanctuary. We krijgen een kleine rondleiding en bezoeken Baraka, de zwarte neushoorn. Deze neushoorn is blind geworden in de strijd en sindsdien opgevangen. Hij is 30 jaar oud en is een allemansvriend. De zwarte neushoorn is in de jaren ‘70 flink uitgeroeid waardoor er nog weinig over zijn gebleven. In het park komen we een moeder met baby neushoorn tegen van zo’n 6 maanden. We rijden daarna door naar de rivier en treffen 3 leeuwen aan. Heerlijk te luieren maar ook alert wat in de verte komt een groep buffels aangelopen. We rijden daarna door naar de chimpansee sanctuary. We krijgen in eerste instantie een beetje flauwe rondleiding. Om meer te zien moeten we 70 USD p.p. bijbetalen. Laten we dat nu al gedaan hebben. In de jeep en crossen naar de plek waar de chimpansees gevoerd worden met uitleg. Hartstikke leuk! We moeten onze handen en schoenen desinfecteren en een mondkapje dragen om de chimpansees te beschermen. Chimpansees komen oorspronkelijk niet uit Kenya en kunnen ook niet meer in het wild leven omdat ze gewend zijn geraakt aan mensen die ze als hun beschermers zien. De luipaard lust wel een chimpanseetje. Nu we de voucher via onze begeleider in Nederland doorgestuurd kregen blijkt dat we ook de Northern White Rino hadden mogen bezoeken. Terug naar het Rino Sanctuary. We gaan met de jeep naar een afgelegen gedeelte en kunnen deze uitstervende soort van heel dichtbij bekijken 😅 Er zijn nog maar twee Northern White Rino’s op de hele wereld. Twee vrouwtjes genaamd Najin en Fatu. Ze leven onder zware bescherming in het Ol Pejeta Conservancy. De laatste mannelijke noordelijke witte neushoorn, Sudan, is in 2018 overleden. Ze hebben geprobeerd met kunstmatige inseminatie nog uit te breiden maar dat is niet geluk. Nu zijn de overgebleven vrouwtjes te oud en sterft dit ras dus uit 😢 Aansluitend eten we onze picknick lunch op. Wat nu? We gaan nog even terug naar de rivier.. Een leuk klein avontuur met de jeep door de rivier bij een oversteekplaats. Kan dat wel? Halen we dat? Ja hoor…. Gaan!!!! We komen daarna aan bij de nijlpaarden vijver. We mogen daar naartoe lopen en komen heel dichtbij olifanten die daar ook rondlopen. Wat een mooie plaatjes weer. Een groep nijlpaarden met een paar jongen van nog maar een paar weken liggen in de vijver. Onder water drinkt het jong bij haar moeder. Het was een fantastische gamedrive 👌🏻💪🏻😎 met hoge temperaturen! Toen we terugkwamen stond er weer een lunch voor ons klaar??? Tabitha had begrepen dat we een kleine snack voor onderweg mee hadden en dat we eenmaal in Pelican House waren, zouden lunchen. Uit beleefdheid hebben we wat gegeten.. en het was erg lekker. Vanavond maar wat later eten 😱🤣 Eten is bij Kenianen sowieso een dingetje. We missen de beweging voor de balans 😅
Great Rift Valley route
Na het ontbijt zijn we vertrokken bij Pelican House. Een prachtige plek in een prachtig park. De was is door de gastvrouw Mirjam verzorgd maar ze wilde er niets voor hebben. Koffie mee voor onderweg, de hele staf bedankt, een goede fooi gegeven voor de goede zorgen en een groepsfoto gemaakt voor een mooie review op Google. Tabitha rijdt met ons mee tot en Nora Moru, een plaatsje onder Nanyuki. Onderweg horen we de klanken uit de vele kerken, veelal uit golfplaten gebouwd en soms met wat betere materialen, van gospelmuziek en prediken. We zien mensen mooi gekleed in pakken, jurken, mooi opgemaakt, haren netjes en de dames met handtasjes wandelend naar of vanuit de kerk. Ik kan mij zo voorstellen dat dit hoogtepunten in de week zijn. Gezinnen die met elkaar helemaal naar de kerk wandelen. Kenya is overigens grotendeels christelijk. Ondertussen gaat de handel en zelfs schoolactiviteiten op zondag gewoon door. Het leven op straat is hard. Toen we Tabitha afzette bleek dat ze weer helemaal teruggaat naar Nairobi. Ze is dus net als ons helemaal naar Ol Pejeta afgereisd met boodschappen om voor ons te koken 🙏🏻 Nog even wat extra fooi gegeven voor een lift terug.
Vanaf Nora Moru rijden we via een mooie route naar Lake Nakuru National Park. Prachtige straatbeelden en taferelen waaronder nog steeds de mensen die van en naar de kerk komen en gaan, de brommertjes, de handel etc. Op de huisjes/bedrijfspanden staan de meest fantastische namen: hotel, ICT-hardware shop, supermarkt etc. maar allemaal niet passend bij het beeld dat wij daarbij hebben. Al die beelden zijn heel indrukwekkend en geven ons opnieuw het besef in wat een luxe wij geboren zijn en leven. We rijden richting en straks door de prachtige Great Rift Valley. De weg is vol gaten die door vrijwilligers gevuld worden met zand en stenen. We stoppen even en geven ze een fooi omdat ze de reis voor reizigers vergemakkelijken. De Great Rift Valley maakt deel uit van een intracontinentaal ecosysteem dat van noord naar zuid door Kenia loopt. Het maakt deel uit van de Gregory Rift die begint in Tanzania in het zuiden en verder naar het noorden naar Ethiopië. In het verleden werd het gezien als onderdeel van een “Great Rift Valley” die loopt van Madagaskar naar Syrië. Prachtig groen 💚 Onderweg stoppen we voor toiletbezoek, toevallig net bij een grote souvenir shop waar alle jeeps samen komen. M’n zoon onderhandelt voor een houten olifant maar hij komt er niet uit en hij heeft de tijd 😉 Ik kwam er toen pas eigenlijk achter dat we op/rond de evenaar rijden. Onze route van Nanyuki naar Nakuru loopt voor en groot deel over/langs de evenaar. Fotomomentje was leuk geweest maar helaas niet gerealiseerd. Onderweg veel kinderen die zwaaien naar ons/de jeep. We zijn toch een bezienswaardigheid. Vandaag gaat de reis van de ene naar de andere plek gepaard met een gamedrive in Lake Nakuru National Park. Voordat we daar aankomen koopt Cosmas nog gember omdat hij last heeft van een tand/kies. Thee maken en erop kauwen dat helpt blijkbaar.
Rond 13.30 uur kwamen we bij Lake Nakuru National Park aan. Het dak ging open voor de gamedrive. Terwijl we naar beneden rijden, het natuurgebied ligt in een soort kom met rondom gebergte, is gelijk te zien dat de natuur hier weer heel anders is. Heel veel acacia bomen, prachtig 😍 Hilariteit in de jeep. Er is een grote vliegende kever naar binnen gevlogen en uitgerekend onze dochter heeft de eer gekregen om deze naar buiten te werken. Langs het meer zien we pelikanen en allerlei soorten reigers, aalscholvers, hippo’s 😂 We nemen een mooie weg door het meer naar de overkant. Heel veel pelikanen!! We gaan op zoek naar een picknickplek. Onderweg zien we buffels, zebra’s, giraffen en zelfs een mannetjes leeuw die eigenlijk wil gaan slapen in de schaduw van de boom. Demonstratief draait hij zich om en gaat liggen. Maar we hebben nu ook een volwassen mannetjes leeuw 🦁 gezien! Daarna toch echt naar de picknickplek waar we de packed lunch eten. Aardappels, zoete aardappels, worstjes, kip en sinaasappel 🍊 Cosmas schiet de bavianen weg met een katapult. We bekijken een waterval, het water is bruin gekleurd van het gesteente en het zand. We rijden langzaam richting Lake Nakuru Lodge. Prachtige plaatjes met giraffen en een mooie omgeving. We tellen er wel 12 bij elkaar. Leuk om te zien hoe giraffen wijdbeens drinken. Dit is best een spannend ding voor de giraffen omdat ze ook voorover kunnen vallen en benen kunnen breken. Dat zou hun dood betekenen. Rond 17.00 uur komen we aan bij Lake Nakuru Lodge, in het National Park gelegen.
Na het inchecken worden onze koffers naar de drie kamers/lodges gebracht die naast elkaar gelegen zijn. Lake Nakuru Lodge is mooi gelegen. Even genieten van de zonsondergang op het balkon. Er is lopend buffet. Na het buffet koopt m’n zoon z’n houten olifant, veel mooier en goedkoper. We worden uitgenodigd om even in de bar te zitten en naar een optreden te kijken en luisteren. Ja, ja….. Van het één kwam het ander 😂😅🤪 en omdat we zo’n lol gehad hebben koop ik nog een usb met de grootste Afrikaanse hits waaronder Shakira. Op naar bed, een heel klein bed… 👣
Kilimandege Sanctuary – Kilimandege House
Vandaag een korte rit. We vertrekken ook wat later zodat de kids wat kunnen uitslapen. Nog even wat foto’s van ons verblijf, ontbijten en om 9.00 uur vertrokken we. Onderweg nog wat boodschappen doen voor ons aankomende verblijf in een AirBnB. We hebben wederom een kok gehuurd maar drinken en snacks moesten we zelf meenemen. Ook wat dingen voor morgen, activiteitendag, zelf in beweging komen, eindelijk!! Hahahaha…. Het was even zoeken naar Kilimandege House. Het pareltje is verstopt in de Kilimandege Sanctuary van ca 88 ha. en ligt helemaal tegen Lake Naivasha aan. We werden vriendelijk ontvangen door Milly, de housekeeper. Chef John was ook al gearriveerd en was al druk bezig in de keuken voor een lunch. Het huis is prachtig 😍 Het gebied en het huis is van wildlife documentary filmpioniers Joan en Alan Root. Zij maakte prachtige documentaires en werden internationaal bekend voor hun werk voor National Geographic. Alan en Joan gingen ieder hun eigen weg en Juan ging door met haar werk voor de opvang van dieren. Na het overlijden van Joan is de sanctuary en het huis wordt het werk voortgezet vanuit een trustfonds zodat haar werk bewaard blijft en doorgaat. In de tuin kunnen zebra’s, giraffen en dikdiks rondlopen. Aan de waterkant mogen we ‘‘s avonds niet komen omdat er soms ook nijlpaarden op bezoek komen. Er zijn zoveel verschillende vogelsoorten te zien en te horen waaronder de visarenden. Vandaag is een rust en relaxdag. Chef John heeft een lekkere lunch gemaakt en ‘s middags liggen de dametjes lekker te zonnebaden, lezen we een boek en gooien een dartpijltje. Langzaam gaat de zon onder. Op een klein vlotje zitten vissers al de hele dag visdraden uit te gooien. Ben benieuwd of we nog gasten krijgen in de tuin, of beter gezegd of de lokale bewoners de gasten komen bekijken? We hebben heerlijke lasagne gegeten en daarna hebben nog heerlijk bij een kampvuur gezeten. Trusten!
Vandaag hebben we een sportief programma voor de boeg. We vertrekken 7.30 uur naar Hell’s Gate National Park. We gaan daar mountainbiken door het historische park met mooie rots formaties en wilde dieren. Het is maar een klein stukje rijden. Eerst komen we bij de fietsverhuur. Zes mountainbikes worden opgestapeld 😂 op een brommer en naar de entreepoort gebracht. De mountainbikes zijn beter dan verwacht. We krijgen nog even een peptalk van Cosmas en dan gaan we. We worden begeleid door een gids, een leuke gast. We rijden tussen de zebra’s, giraffen, gnoes, knobbelzwijnen en buffels. We zagen ook kleine giraf die nog maar net geboren was. Het park wordt gekenmerkt door twee hoge rotsformaties, Fisher Tower en de Central Tower. Tegenover een grote berg hebben we onze echo getest en een leuke groepsjump gemaakt. Hell’s gate was ook het decor voor de Disneyfilm The Lionking. De scène waarin Mufasa door zijn broer Scar wordt vermoord door hem in de kloof te laten vallen nadat Mufasa zijn zoon Simba heeft gered uit de kloof met opgejaagde gnoes. Ook de Pride Rock is een bestaande rots in Hell’s gate. Het fietsen is leuk en goed te doen. We stoppen regelmatig om foto’s te maken en uitleg te krijgen. We lopen door de kloof van Hell’s Gate. Het water kan hier door regenbuien ontzettend snel stijgen tot wel 8m. We komen ook bij Hell’s Kitchen waar heet water uit de rotsen komt. Het water komt uit Lake Naivasha en wordt door ondergrondse vulkanische activiteit opgewarmd tot zo’n 60 graden. We krijgen ook uitleg over de naam van Hell’s Gate. De native naam is door de Maasai gegeven vertaald “naar de hel”. Duizenden Maasai people zijn levend begraven door een eruptie. Onder de grond zit volgens hen de hel en het hellevuur. De omgekomen mensen zijn gestrafd door God en onder de lava begraven, in de grond dus, in de hel. Ontdekkingsreizigers Fisher en Thomson hebben de Engelse naam Hell’s Gate gegeven omdat zijn door een breuk in de kliffen, een poort, in een andere wereld terechtkwamen met vulkanische activiteit, geisers en rotspartijen alsof je naar de hel gaat. Vanaf een uitzichtpunt zagen we de kloof uit de Disneyfilm en was ook Pride Rock zichtbaar. We moeten dezelfde weg terugfietsen. Totaal ruim 19 km gefietst terwijl wij dachten dat het totaal ca 8-9 km was. Enkele reis dus. Het werd al warm en druk dus goed dat we vroeg begonnen zijn. Terug naar Kilimandege House voor de lunch waarvoor we Cosmas ook uitnodigen.
Crescent Island
Na de lunch vertrekken we om 14.00 uur naar Crescent Island. Cosmas brengt ons naar de kleine boot. We zagen gelijk al veel vogelsoorten. Terwijl we afvaren zien we dat veel land is overspoeld door water. Door klimaatverandering is het waterpeil 2,5m gestegen en we varen nu dus tussen allerlei gebouwen en bomen door wat in 2018 nog land was. We varen naar Crescent Island. Dit was voorheen een schiereiland maar door de hoge waterstand nu een eiland. Het eiland heeft de vorm van een halve maan omdat het een overblijfsel is van een kraterrand die onder water is verdwenen. Onderweg komen we nog heel dicht bij twee pelikanen en zien we een kingfisher. Op het eiland lopen we een uurtje met een gids. We lopen tussen de waterbokken, zebra’s, giraffen, gnoes en zien zelfs nog nijlpaarden. De nijlpaarden zijn veruit het gevaarlijkst met hun snelheid en kracht. De meeste mensen overlijden door nijlpaarden bij wilde dieren. Niet omdat ze mensen eten maar hun territorium beschermen. We worden op een andere plek opgewacht en gaan met de boot naar de nijlpaarden op zoek. We zien ook vissers en kopen een paar vissen om daarna de visarenden mee te voeren. Prachtig hoe de visarend een vis uit het water pakt. Het was een superleuke middag!
Kilimandege House
John heeft weer heerlijk gekookt! Wij genieten weer van een kampvuur 🔥 In de tuin vanavond meer activiteiten. De waterbokken komen in de tuin en bij het water loopt een nijlpaard te grazen 🦛 Alles wordt weer ingepakt, morgenochtend op pad naar onze laatste bestemming in Kenya, Masai Mara.
Kandili Camp
Vandaag hebben we een lange rit voor de boeg naar Masai Mara, zo’n zes uur. ‘s Ochtends had ik de wekker vroeg gezet en dat werd beloond. Zebra’s in de achtertuin 😄 Een heerlijk ontbijt van Chef John, een packed lunch mee en afscheid genomen van de staf van Kilimandege House. In de auto gelijk een review geschreven op Google. Top was het!! Tijdens de rit komen we weer aardig in de buurt van Nairobi maar draaien vanuit het noorden richting westen, de Masai Mara. We maken nog even een stop voor toilet en souvenirs. We kopen een grote neushoorn voor onszelf en een leeuw en buffel voor de verzameling vcan onze zoon. Van 160 USD wordt uiteindelijk 90 USD overeengekomen met een hand en lach want uiteraard verdienen ze er goed op maar dat is ze gegund. Cosmas waarschuwt als we de weg op rijden: “This is a tof road”! Km’s lang een hobbel de bobbel weg. Zo’n 70km offroad.. 🤢😅😂 Als ik de bermen zo bekijk hebben we geluk dat het droog is. Het water kan hier ook nog hoog staan waardoor de reis nog veel langer zou duren of zelfs onbegaanbaar. Ongeveer een uur voor beoogde aankomst namen we even de tijd voor een lunch. Ons eigen pannenkoekenrestaurant op de Masai Mara Nord. Toen de eerste pannenkoeken met siroop (meegekregen van Chef John) van de koelbox afkwamen, kwamen de eerste twee kinderen uit het nabij gelegen dorp al aanlopen. Ze hadden weinig woorden nodig. Zo één lust ik ook wel, lieten ze duidelijk merken. En zo waren we ineens een openbaar pannenkoekenrestaurant 😂 De één na de ander kwam en ook die worstjes konden ze wel waarderen. Van een jongetje kreeg ik een dikke knuffel, het ontroerde me.. We komen nu het hele dorp verwachten zei Cosmas maar dat viel mee. We hebben ze allemaal blij kunnen maken en zelf ook heerlijk geluncht (pannenkoeken, worstjes, mango en druiven). Toen door naar Kandili Camp. Uiteindelijk kwamen we rond 15.25 uur aan. Totaal 8 uur onderweg, niet vanwege de afstand maar vanwege de lage snelheid 🤪 We worden ontvangen door Masaai vrouwen met gezang. De gastheer stond al klaar en we kregen een lekkere nat doekje om op te frissen. Een lekker drankje en naar de briefing. Dit tentenkamp staat in de open vlakte dus er zijn wat spelregels zoals in donker alleen onder begeleiding, als je iemand nodig hebt een fluitje om op te blazen etc. We worden naar onze luxe tenten gebracht. We krijgen een uitgebreide uitleg hoe alles werkt. Maar dan ook echt alles….. 😅 We maken ons klaar voor een Walking safari.
Walking Safari en Sundowner
Eén van de bedienden heeft zich omgekleed en ziet er nu uit als een Masaai natuurkenner 😄🤭 We kunnen erom lachen maar eerlijk is eerlijk hij weet veel van flora en fauna en stelt leuke vragen en verteld veel. We gaan onder begeleiding van een bewapende guard op pad. We lopen immers op de Masai Mara. We komen giraffen en buffels tegen. Als we het hoge gras inlopen dan moeten we in één lijn lopen en stil zijn. Bij een waterplas zien we nog een nijlpaard weglopen, maken een groepsfoto en lopen weer door. De zon zakt al langzaam. We krijgen nog even uitgelegd hoe we buffel poep en olifanten poep 💩 kunnen onderscheiden maar alleen de olifanten poep pakt hij op 😉 Op enig moment zien we tafeltjes en stoeltjes klaar staan en komen we aan voor onze Sundowner. De ondergaande zon bekijken met een drankje en een snack. Veel romantischer kan het niet maar ja vier van die badgasten bij ons, is ook wel gezellig 😍 😂 We drinken een lekker wit wijntje, biertje of frisdrankje en de snack gaat er ook wel in. De ondergaande zon is prachtig en we genieten volop. Het koelt aardig af dus tijd om terug te gaan, op naar het diner. Er staan een prachtig gedekte tafel klaar, bij het vuur en onder de sterrrenhemel ✨🌌 Het kon toch nog romantischer ❤️😍🙏🏻 De driver voor de ballonvaart komt aan tafel langs om ons een briefing te geven. We vertrekken 4.30 uur dus op tijd naar bed en het bed slaapt heerlijk met de geluiden van de dieren om ons heen.
Masai Mara National Park – Ballonvaart
🥱😵💫 Zo de wekker om 3.45 uur… We hebben er zin in! Een spannende dag maar ook zo veel zin in! Dit zijn van die dingen die maak je maar één keer in je leven mee, en helemaal als gezin.. Een droom 🙏🏻❤️ We worden buiten al opgewacht door een nachtwaker. Hij brengt ons naar de auto waar onze driver voor de ballonvaart al klaar staat, een leuke gast! We genieten nog even van de sterrenhemel, niet normaal zo mooi 😍 En ineens zien we een vallende ster, zo duidelijk en helder zichtbaar… de magie is al begonnen….Het is een soort nachtsafari. De driver kent de “weg” duidelijk goed. Hij krost over de Masai Mara, soms hard en waar nodig heel voorzichtig. Het lijkt wel of hij iedere hobbel kent. Later hoorde ik dat hij deze rit iedere ochtend maakt. Onderweg komen we hyena’s, een nijlpaard, jakhalzen tegen. Uiteindelijk komen we op de Masai Mara bij Tarek en in de verte zien we al vlammen 🔥 Eenmaal aangekomen worden we gescand en worden de rugzakken gecheckt zodat ze zeker weten dat je geen dingen bij je hebt die gevaarlijk zijn bij open vuur en gas. Inschrijven, of beter gezegd tekenen voor eigen risico en naar de ballon. Om ons heen worden al luchtballonnen opgeblazen. Wij krijgen een instructie van een Portugees Rodrico genaamd. Met name van belang de houding voor de landing 😅🤣 Daarna wordt de ballon opgeblazen met ventilatoren en later met hete lucht door een grote vlammenwerper. Iedereen in de starthouding en gaan met die banaan 🍌 Het is spannend en onwijs gaaf tegelijkertijd.
Het bakje kantelt, de ballon komt los en voor dat we het door hebben zweeft de luchtballon een paar meter boven de wilde dieren. It’s magic!!! Zo mooi dit met de opkomende zon ❤️ De wind neemt ons mee en bepaald de richting, de piloot speelt met hoog en laag. Het is ook zo stil bovenin de lucht. We vliegen ongeveer een uur, maken veel foto’s en filmpjes en genieten van alles om ons heen. Onder ons zien we de beweging van de big migration van gnoes en zebra’s en we komen olifanten tegen die de dreiging van bovenaf duidelijk merken en zien. In de verte zien we de Serengeti. Prachtige plaatjes ook met al die luchtballonnen om ons heen🥰😍👌🏻🙏🏻 Mooi ook om al die sporen in het hoge gras te zien en de weerspiegeling van de luchtballon in het ondergelegen water. Het is een prachtig en wijds natuurgebied terwijl de Serengeti, hetzelfde natuurgebied maar dan in Tanzania gelegen, 2x groter is.
Na ca 50 minuten gevaren te hebben maakt de piloot aanstalten om te gaan landen. Het is een soort kermisattractie, we worden een beetje door elkaar gehusseld en al snel staan we op de grond door de vakkundige piloot. De landing ging heel goed. De jeeps zijn ons gevolgd en het team staat al weer klaar om de boel in te pakken. Al met al hebben we een uur gevaren en zijn we tot aan de grens van de Masai Mara gekomen, tegen de Serengeti aan. Onze driver brengt ons naar het ontbijt. Champagne 🥂🍾!!!!! We kregen een certificaat en hebben GoPro beelden gekocht. Na het ontbijt zijn we weer terug gebracht naar Kandili waar Cosmas op ons staat te wachten. Hij was blij om ons weer veilig te zien 🙏🏻
Gamedrive Mara River – Big Migration
Rond 10.30 uur komen we weer aan bij Kandili Camp. Even opfrissen, omkleden en rugzak pakken voor de gamedrive. Packed lunch mee en gaan. Mozes, een Masaai jongen, rijdt met ons mee als gids. We zien veehouderijen. Met palen worden afschermingen gemaakt tegen de wilde dieren. De veehouders gaan de Masai Mara op om de runderen te laten grazen. Ook ‘s nachts tussen alle hyena’s, leeuwen, luipaarden e.d. Best heldhaftig 😅 Onderweg is er veel contact met andere drivers. Knipperlicht aan, stoppen, raampje open, een hartelijke begroeting en uitwisselen wie wat waar gezien heeft, de weg vragen of gewoon even gezellig. We komen een flinke groep buffels, of Wildebeesten tegen. We rijden richting Mara River en hopen de oversteek van de gnoes te zien bij de rivier terwijl de krokodillen op de loer liggen. We passeren eerst twee sierlijke struisvogels. Onder krijgen we een tip… we komen op de plek aan en zien drie cheeta’s lopen. Wat een mooie dieren. Sierlijk lopend maar ook sluipend. Die vacht is zo mooi 😍 We zien de big migration, letterlijk duizenden gnoes en zebra’s die klaar zijn om de Mara River over te steken naar Mara Triangle Conservancy. De dieren komen in juli vanuit Tanzania en het schijnt dat de trek dit jaar laat op gang is gekomen. De big migration is de trek van gnoes en zebra’s die heen en weer bewegen naar het verse gras, daar waar het geregend heeft. In juli richting Kenia en in september weer naar Tanzania. Onderweg zien we nog gieren en maraboes die een kadaver leeg plukken. De maraboes staan er als lijkschouwers bij. Eenmaal aangekomen bij de rivier rollen en staan de jeeps over elkaar. Mensen zitten verveeld te wachten en wij zoeken een plekje. De gnoes lopen terug, de andere kant op, weg van de rivier. Het tijdstip is niet gunstig blijkbaar en de jeeps rijden te veel heen en weer waardoor de weg geblokkeerd wordt aldus Cosmas. We genieten van onze packed lunch in de auto. De auto’s om ons heen vertrekken en als we eenmaal als laatste over zijn besluiten wij ook om terug te gaan. Helaas geen rivercrossing maar het mag de pret niet drukken op zon’n fantastische en onvergetelijke dag 🙏🏻👌🏻
Na de gamedrive hadden we even de tijd om te chillen. douchen met ondergaande zon. Ik had dus tijd om ons verblijf in Masai Mara bij te werken op Polarsteps. Ook wat Keniaanse armbandjes gekocht bij de Maasai vrouwen. We hadden weer een romantische setting voor het diner bij het vuur 🔥 met een flesje prosecco om alvast een beetje in de Italiaanse setting te komen. Wat een geweldig mooie dag hebben we gehad, om nooit te vergeten. Kenia is zo mooi ❤️ Vannacht slapen we met de tent open en de hyena’s maakte hun inmiddels bekende geluiden.
Isibania Bordercontrol Tanzania
Vanmorgen hebben de wekker vroeg gezet, 6.00 uur zodat we nog even kunnen genieten vanuit ons bed met de open tent. Alles weer even organiseren qua koffers, rugzakken etc aangezien we vandaag naar de grensovergang gaan naar Tanzania. Nog even ontbijten, uitchecken en het team gedag zeggen. Vandaag moeten we ook afscheid nemen van Cosmas omdat we vanaf Tanzania in een andere jeep rijden met een andere driver George. Het is voor een groot deel weer een hobbelige weg, die Afrikaanse massage gaat op een gegeven moment wel wennen. Naarmate we dichter bij de grens komen, wordt het drukker op de weg en de dorpjes worden grotere handelsdorpen. De kinderen langs de route weten dat we Kenia gaan verlaten en overal staan ze te zwaaien om gedag te zeggen. Een hele rits jeeps vertrok richting grens. Het was een rit van 3 uurtjes, viel mee. We reden door “niemandsland” de grens van Tanzania tegemoet
We namen afscheid van Cosmas met een paar dankwoorden. We ontmoette ook George. Een leuke enthousiaste kerel. Hij nam de lunch boxen alvast mee en wij gingen door de molen. Alle bagage werd gescand, formulieren ingevuld, vingerafdrukken gescand, stempels gezet en daarna dezelfde riedel nog een keer maar dan inchecken in Tanzania. En we waren er doorheen. Totaal ca anderhalf uur maar het volgende deel van ons avontuur is begonnen!
Grensovergang – Mara Heritage Luxury Camp
George stond ons al op te wachten. We hebben een lange rit voor de boeg dus instappen en 💨We vergeten daardoor wel een SIM kaart te kopen dus voorlopig zijn we beperkt bereikbaar en afhankelijk van Wifi op locaties. Het valt op dat dit stuk van Tanzania een stuk groener is. De nieuwe jeep zit comfortabel en we hebben er helemaal zin in. Onderweg gebruiken we onze packed lunch. Het is een beetje behelpen zonder bestek en borden maar ook wel weer leuk! Mooie plaatjes onderweg van de natuur en de mensen. We zien meer stenen huizen bedekt met geanodiseerde golfplaten. Soms zijn de dakplaten in gezellige kleurtjes geverfd zoals rood, groen of blauw. We rijden langs de goudmijnen van Jamongo. De kinderen zijn vrijdagmiddag op tijd vrij dus we zien grote groepen naar huis lopen. Onderweg heten de kinderen ons welkom en roepen “zumbo” wat zoiets als “witte mensen” betekent. We passeren de grootste stad van de Serengeti, Mugumu. Na een lange rit komen we bij de poort van Serengeti National Park, Tabora Gate. Het dak gaat open en we hebben een korte gamedrive richting ons verblijf, Mara Heritage Luxury Camp. Onderweg zien we grote gedeelten die gecontroleerd in brand worden gestoken om de natuur te laten regenereren. We komen bij het tentenkamp aan dat op de Serengeti staat. Een hartelijk welkom met djembe muzikanten en danseressen.
Na de briefing, een welkomstdrankje worden we naar ons slaapplek voor vannacht gebracht. 3 twee persoons tenten met een eigen toilet en douche. Er is solar energie en ‘s avonds is er stroom met een generator. Met een walkietalkie kunnen we om warm water vragen en na 5 minuten heb je dat tot je beschikking met houtgestookte verwarming 😅. We genieten nog even van de ondergaande zon en straks is er na het buffet live muziek en een kampvuur om verhalen uit te wisselen…. Het buffet was prima verzorgd, we zaten met twee andere groepen in een aparte tent. De andere tent, waar ook het buffet stond, zat vol met een grote groep Chinezen. Toen we eenmaal naar het buffet wilden gaan, stond er al een lange Chinese muur aldus de kids 😂 Even wachten maar dus… na het diner kwam de staf samen met de dansers en muzikanten weer zingend door de tent in een polonaise zoals we al eerder gezien hadden. Super gezellig. Aansluitend werd er een show gegeven met een vuurvreter, acrobaten die allerlei menselijke torens maakten en aansluitend dans op live muziek.
Serengeti National Park – Full day Game Drive
6.30 uur ontbijt en 7.00 uur vertrokken we voor een lange gamedrive door de Serengeti. Met George hebben we afgesproken om toch nog een keer naar Mara River te rijden en hopelijk de big migration te bekijken. We konden zelf een packed lunch inpakken, het was top geregeld. Voor vertrek nog even uitchecken, een fooi voor de staf en de overgebleven cake nemen we mee voor onderweg.
We zagen deze dag veel gieren die een belangrijke rol spelen om alles schoon te maken en ziektes bij andere dieren te voorkomen. Dichterbij Mara River zagen we grote groepen gnoes verzamelen en redelijk veel zebra’s. Op weg naar de rivier.
Richting rivier namen het aantal jeeps natuurlijk toe en eenmaal bij de rivier aangekomen zagen we de grote hoeveelheid jeeps. Het is echt lastig om een plekje te bemachtigen en zoals al eerder geschreven blokkeren de jeeps ook de vrije doorgang voor de gnoes naar de rivier. Het is gigantisch wat een massa gnoes op gang wordt gebracht door hun instinct. Ze weten dat ze de rivier over moeten maar weten ook dat dat daar krokodillen liggen te wachten. Uiteindelijk wint het instinct en gaat de eerste en de rest volgt. Na veel manoeuvreren hadden we een plekje waar we de oversteek ook deels konden zien. Het is hard werken voor de gnoes door de stroming. We zien geen krokodillen vanaf onze plek dus de drama blijft achterwege.
Live beeld was indrukwekkend met al die geluiden, de massa, het stof etc. Het was mooi dat we dit alsnog hebben kunnen bekijken 🙏🏻 Rond 9.30 uur besloten we om weer verder te gaan, er is nog zoveel te zien.
We vervolgen onze route langs de Mara River / grens Kenia en gaan oostelijk. We verkennen op deze manier het noorden van de Serengeti. We zien veel dieren maar leggen ook veel afstand af. De Serengeti is totaal 15.000 km2 😱 Dus de dieren vallen weg in de meest prachtige landschappen en vergezichten. Typerende beelden door de verbrande grassen (regeneratie) en prachtige bomen waaronder de Commiphora. We lunchen bij de Serengeti poort oost en rijden daarna zuidelijk. George leert ons leuke wetenswaardigheden over de dieren maar ook leuke namen zoals Mc Donalds (impala) door de letter M op hun achterwerk, fastfood (impala) voor de cheeta’s/ luipaarden en blue jeans (topi). Als we na veel km’s van de weg afgaan en George zijn zender weer aanzet, worden we naar een drinkplaats geloodst waar 3 leeuwinnen in het gras liggen. Ze vallen helemaal weg in het gras door hun kleur. Leeuwen liggen bijna 20 uur per dag te slapen, energie sparen, dus ze kijken niet op of om. Zelfs niet als we op 2m afstand staan met de jeep. We maken een rondje om de naastgelegen drinkplaats. Misschien dat het mannetje daar ook nog ligt? Nee joh 😃 we zien leeuwen welpen, 5 stuks in totaal. Ze liggen heerlijk te slapen en te spelen. Daarna gaan we bij de typerende rotsformaties kijken, leeuwen liggen hier graag bovenop. Bingo!
We stoppen onderweg nog bij de hippo River, over luilakken gesproken…. George zoekt onze volgende verblijfplaats, hij is er nog nooit geweest. Onderweg zien we de restanten van een prooi in een boom hangen. Een luipaard heeft dat de boom ingetrokken en zijn prooi opgegeten zonder dat hij daarbij gestoord wordt door bijv hyena’s. Helaas was de luipaard zelf weer op pad. We komen op een sereen rustige plek, afgelegen van de weg. Een paradijsje. Het bushdinner wordt klaargemaakt, wij genieten nog van de plek. Een heerlijk diner onder de sterrenhemel, kampvuurtje erbij… en worden onder begeleiding naar onze tent gebracht 😴
Zawedi Serengeti Camp
Wat een prachtig verblijf in Zawedi. Heerlijk rustig, prachtige omgeving en heerlijke slaapplaatsen. Het personeel is zeer gastvrij, zeker een aanrader en als we ooit terugkomen…. We vertrekken weer om 7.00 uur. De gamedrives zijn ondanks we zitten ook toch intensief door het opletttend kijken, de Afrikaanse massages en alle informatie maar we genieten nog volop. Mooi die opkomende zon en de dieren zijn ook actief. We rijden door het Seronera gebied dat het centrum van Tanzania wordt genoemd voor wat betreft populaties leeuwen, luipaarden en cheeta’s. Er zijn hele mooie loopvogels in Tanzania waaronder de secretarisvogel. Dit is een roofvogel die slangen vangt met z’n klauwen. We zien een zgn. Sausage tree. De boom wordt zo genoemd vanwege de “worsten” die aan de boom hangen. De echte naam is Kigelia. De olifanten worden van deze worsten beetje high als ze er van eten. We rijden zuidelijk de Serengeti door. Het gebied is immens groot, dat wordt vandaag weer duidelijk. George gaat al snel van de bumpy road, het is ook intensief voor de driver. Op een gegeven moment zien we links een hyena lopen en tegelijkertijd een leeuw op de weg. Goed kijken, we zijn al echt goede spotters geworden 👌🏻💪🏻 We worden getrakteerd op twee leeuwen, een mannetje en vrouwtje van ca 5 jaar oud. Ze zijn zo groot van dichtbij en tegelijkertijd onderling heel speels. De kleur is zo mooi. Als ze samen weglopen zie je zo in het gras verdwijnen en gewoon niet meer te herkennen, zo bijzonder de natuur. Serengeti betekent trouwens “eindeloze vlaktes”. De naam is heel toepasselijk door de Maasai gegeven als oorspronkelijke bewoners. Wat een wijds uitzicht, letterlijk eindeloos….
Het laatste stuk is heel hobbelig en stoffig. Bij een tegenligger zie je een paar tellen gewoon niets totdat de stof is weggewaaid. We verlaten de Serengeti via de Naabi Gate nadat we nog een chipje en een souvenir gekocht hebben.
Serengeti naar Ngorongoro Crater
Rond 10.00 uur reden we de Serengeti uit. De stoffige en bumpy road ging nog even door. Langzamerhand verandert de droogte in meer grassen, struiken en later bomen. Onderweg komen we ook Maasai stammen tegen die langs de weg drinken en honing verkopen. Als we de droogte zo zien is het wel bijzonder dat mensen hier (kunnen) wonen. In de verte zien we de gebergte verschijnen. We rijden naar 2460m hoogte.
Rond 11.30 uur kwamen bij de kraterrand aan. De naam “Ngorongoro” komt van het Maasai-woord “Ngoro Ngoro”, dat verwijst naar het geluid van een koebel (ng’or ng’or), en werd oorspronkelijk gegeven door de Maasai-herders. Letterlijk betekent het “groot gat” of “grote holte”. Ngorongoro is een vulkaan die zo hoog als de Kilimanjaro moet zijn geweest toen het ontplofte zo’n 2-3 miljoen jaar geleden. Een krater die door een instorting is ontstaan, wordt een caldera genoemd – de Ngorongoro is de grootste (nog intacte!) caldera ter wereld met een doorsnee van honderdachttien kilometer. Door de vorm is er een eigen ecosysteem ontstaan en is het een toevluchtsoord voor veel dieren.
De Ngorongoro krater staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO (net als heel veel andere parken trouwens). We zijn uitgebreid over de bodem van de krater gereden, zo’n 600m onder de hoogte waar we naartoe zijn gereden. Het is een bijzondere omgeving, voelt eigenlijk wel fijn zo’n kom. Er komen mooie vogels voor maar ook zoogdieren zijn vertegenwoordigd met olifanten, neushoorn, zebra’s, gnoes, jakhalzen en leeuwen.
We lunchen op de picknickplek en gaan daarna richting water (flamingo’s en gnoes) en bos. Ook hier weer van die mooie bomen. Dit keer de Fevertrees, koortsbomen, met zijn citroengele bast. De naam is door ontdekkingsreizigers gegeven omdat ze na hun bezoek ziek werden. De kans is echter groter dat dit door muggen kwam. We rijden rond 15.30 uur de krater weer uit en rijden weg van deze bijzondere plek.
Karatu
We rijden via de zuidkant de krater uit en de berg af door een regenwoud. Na de gate van het Ngorongoro reservaat komen we weer in de bewoonde wereld met een vlakke, heerlijk rustige weg 😅😂 Karatu is maar 20km rijden. In het dorp wisselen we nog even dollars om voor Tanzaniaanse Shillings en gaan we een SIM kaart kopen. Als we aan komen rijden vliegen er gelijk 6-7 gasten op de auto die aan prepaid willen verkopen. George helpt erbij en regelt de SIM kaart. Eerst even testen, en dan pas betalen. Een paspoort hebben ze er niet bij nodig…? Terwijl we bezig waren met de SIM hadden de meiden een volhoudende verkoper aan hun jas hangen die heel graag een prachtige giraf wilde verkopen. De meiden hadden schik. De SIM doet het en ik betaal 30.000 shillings, zo’n 12 USD.
Daarna rijden we naar Karatu Tented Lodges. We hebben 3 lodges naast elkaar en het is weer allemaal prima verzorgd. Vanavond buffet in het restaurant met vriendelijke bediening. Op tijd naar bed 😵💫😴 het was weer een lange dag ✌🏻
Hadzabe Tribe
Vandaag hebben we een culturele dag. Na het ontbijt vertrokken we. Iets later dan “normaal”, 8.00 uur. We reden langs Rhotia Valley waar we morgen ook heen gaan. De echte lange afstanden rijden hebben we nu wel gehad. We zagen agave planten waar tequila van gemaakt wordt. We kwamen langs uienvelden waar de landarbeiders aan het werk waren. Het had wel iets weg van rijstvelden met hun irrigatiesysteem met bronwater. Dit gebied staat bekend om haar rode uien dus nu weten we waar ze vandaan komen als we deze kopen in de supermarkt. Ook reden we door koffieplantages. Alles was bruin gekleurd door de stof van de weg. Maar dan ook echt alles en pas in het regenseizoen krijgt de natuur weer haar eigen kleur. Een km of 7 voor de bestemming stapte guide Papa David in. Hij begeleid ons bij ons bezoek aan beide stammen en verteld veel over hun cultuur en manier van leven.
Onderweg zien we fantastische Baobab trees. Wow wat zijn die groot!!!! 😱 Deze bomen wel meer dan 1000 jaar oud worden. Eenmaal aangekomen zaten enkele tribeleden voor hun hutje en andere zaten bij een vuurtje. Er stond ook een baobab boom die opengemaakt was. Blijkbaar hebben al deze bomen een grote holle ruimte in de stam. Later hoorde we dat een pasgeboren kind en haar moeder en de baobab boom verblijven om de baby te beschermen tegen de weersinvloeden. Op het vuurt waren de tribeleden (jonge gasten van ik zou zeggen 16-24 jaar) hun vangst van de jacht deze ochtend aan het braden en opeten. Een aapje op stok… 😱😅dit was even shocking voor de kids. We werden rondgeleid kregen de plek te zien waar de moeder slaapt met haar kinderen, hoe ze zichzelf beschermen tegen muggen met sap uit de bomen en kregen we uitleg over deze stam. De Hadzabe leven hetzelfde als de bushmen. Ze zijn een beschermde inheemse jager-verzamelaar groep. Ze leven rond het bekken van het Eyasi-meer en zijn als geloof verbonden aan de natuur, moeder aarde. 95% van hun medicatie halen ze uit de natuur. Ze leven per dag en hun leven is jagen, kinderen opvoeden, vuur maken en eten. Er zijn totaal 1200 Hadzabe mensen die leven in verschillende tribes. Iedere tribe vormt een community waar iedereen voor elkaar zorgt. Elke tribe heeft een chief en het gebied waar ze leven is zo’n 80x40km klein. Want hun leefgebied is door de jaren steeds meer onder druk komen te staan.
Oorspronkelijk komen ze van Soedan maar zijn lang geleden naar het zuiden gereisd met hun koeien en bij de Ngorongoro Crater terecht gekomen. Wij kregen te horen dat deze stammen de oorspronkelijke bewoners van Afrika zijn en dat de Maasai later erbij zijn komen wonen. Uiteindelijk zijn de Hadzabe en andere stammen weggedrongen door de blanken vanaf 1900. Voor de jacht gebruiken de mannen pijl en boog en voor ieder dier hebben ze een andere pijl die ze zelf maken. De punt van de pijl kopen ze bij de Datoga stam waar ze op goede voet mee samen leven. Eén van de jonge jagers legt uit welke pijl ze voor welk dier gebruiken. Het is een soort klaktaal die we ook gehoord hebben in Zuid-Afrika. In zijn eigen legt hij alles uit en gebruikt hierbij ook veel dierengeluiden. Hij boots de dierengeluiden na zoals het klinkt als ze de dieren vangen/doden met pijl en boog. Veel Hadzabe streven nog steeds een leven na dat vergelijkbaar is met hun voorouders. Ze dragen de dierenhuiden op hun lichaam zodat ze tijdens de jacht ruiken als de natuur.
We gaan op pad om te zien hoe ze een soort aardappels opgraven en hoe ze vuur maken. De aardappels worden ter plekke gebakken en opgegeten. Ze maken ook hun eigen tabak en roken dit op. Eenmaal terug in hun kamp mogen we zelf pijl en boog schieten. Dit is niet makkelijk en het is duidelijk door hun schietkunsten dat dit getrainde gasten zijn. Ter afsluiting krijgen we nog een zang- en dansvoorstelling en kopen we nog wat van de zelfgemaakte armbandjes, kettingen en houten beeldjes of gebruiksvoorwerpen. We kopen tegen een veel te hoge prijs maar ter ondersteuning van hun tribe en nemen afscheid.
Datoga Tribe
Na deze indrukwekkende kennismaking met de Hadzabe stam gaan we naar de Datoga stam. Letterlijk betekent dit zoiets als “hij die smid is.” Het is een hele andere tribe. Andere cultuur, andere taal, andere rituelen, alles anders. Oorspronkelijk komen ze uit Soedan en zijn honderden jaren geleden vertrokken met hun koeien richting Ngorongoro Crater. Later hebben ze hun plek op moeten geven aan de Maasai en aan blanken eind 19e eeuw. Deze tribe is verbonden aan hun voorouders. Zij eren hen met offers zoals melk, tabak e.d. bij hun graven en geloven dat hun endsisters in een andere wereld leven en in hun leven hun gidsen zijn. Dit is ook één grote tribe van wel zo’n 400.000 mensen met één chief die vanuit een soorten kastensysteem als familielijn de chief zijn.
Een man kan hier 2-6 vrouwen hebben en bij deze tribe draait de waarde om menselijkheid. Geld, aantal koeien of wat dan ook geeft geen status. De vrouw heeft in deze cultuur een hele belangrijke positie. Zijn runt het huis dat zelf bouwen, voeden de kinderen op, maken eten, sieraden en koken. Ze maken zichzelf mooi met sieraden vanuit het hart, niet als uiterlijk vertoon. De mannen maken vuur en zorgen voor inkomsten als smidsen. Zij maken o.a. pijlpunten voor de Hadzabe door kleine metalen materialen om te smelten. We worden ontvangen in twee verschillende lemen hutten en krijgen uitleg. Daarna laten ze zien hoe maïs gemalen wordt voor o.a. polenta. De meiden mogen het ook proberen en worden begeleid onder en aangemoedigd met zang. Buiten wordt er nog meer gezongen.
Het is mooi om te zien hoe trots deze vrouwen zijn. Daarna gaan we naar de smidse. We zien hoe metalen voorwerpen worden gesmolten en de dames kopen alledrie armbandjes. Er wordt onderhandeld over de prijs en wederom betalen we veel te veel maar voor behoud van de tribe. Op naar ons verblijf, het was een bewogen dagje. Vandaag een late lunch maar niet uit een box. We nodigen George uit en hij eet met ons mee. ‘s Middags gaan de dames lekker chillen en tannen in de zon. Morgen gaan we weer door naar ons volgende verblijf.
De tafels worden hier altijd zo mooi gedekt ❤️ Vandaag vertrekken we vanuit Karatu. De afstanden zijn echter niet meer zo groot vanaf vandaag. We gaan een gamedrive doen door Lake Manyara National Park en daarna gaan we kanoën op Lake Manyara met een gids. ‘s Middags gaan we naar onze nieuwe slaapplaats Rhotia Valley Lodge en daar vandaan kunnen we het aangesloten weeshuis voor kinderen bezoeken.
Het is maar 20 minuutjes rijden naar Lake Manyara National Park. Het is een relatief klein park gelegen aan Lake Manyara. Ook dit meer is flink gestegen qua waterspiegel waardoor veel land van het park is ingeleverd. Ook zijn de flamingo’s hierdoor vertrokken naar andere gebieden. Het park is prachtig groen met hele mooie bomen. We hebben olifanten gespot, mooie vogels, verschillende apensoorten, waterbok en Mc Donalds. En een baby olifant van nog geen maand oud die onder de moeder liep en nog geen idee had wat hij met z’n slurf kon doen. Dit leert hij of zij het eerste jaar. We hebben ook veel termietenheuvels gezien deze vakantie. Nu een grote op de foto gezet.
Kanoën Lake Manyara
We waren al vroeg bij het opstoppunt voor het kanoën. Nog voor onze gids. Het toiletgebouw staat onder water. Er hingen tennisballen in de boom. Dit blijken wilde mango’s te zijn. Na een briefing en zwemvesten gingen we te water. Drie personen per kano, twee van ons gezin en één gids. We kanoën door ondiep water, soms maar 30-40cm. Grassen, bomen e.d. steken nog boven water uit We varen boven land dat onder water is komen te staan. We gaan het territorium van de nijlpaarden naar binnen. Toch best spannend. De gidsen slaan af en toe op de kano om onze aanwezigheid kenbaar te maken en te zien of een nijlpaard zich laat zien. Nijlpaarden 🦛 zijn het liefst in ondiep water, bij de waterkant. We zien geen nijlpaarden. We halen de visnetten even op van deze illegale manier om te vissen. Er zitten kleine tilapia’s in het net.
We varen weer terug. Doen nog een wedstrijdje maar het is een ongelijke strijd. We eten onze lunchboxen leeg en gaan weer op pad. Nog een stukje gamedrive en dan naar Rhotia Valley.
Rond 15.00 uur komen we aan. Het zijn weer mooie tented lodges. Heel cosie. Even lekker omkleden, drankje en daarna gaan we naar het naastgelegen weeshuis voor kinderen. De Rhotia Valley Tented Lodge is namelijk meer dan een Lodge. Het verblijf in Rhotia Valley Tented Lodge draagt direct bij aan het welzijn van lokale kinderen. Een groot deel van ons verblijf in de lodge gaat rechtstreeks naar het kinderhuis en naar de plaatselijke school van Rhotia. Rhotia Valley Children’s Home is een veilig en zorgzaam tehuis voor wezen uit de lokale gemeenschap. Ze helpen kinderen die geen gezin hebben hun toekomst op te bouwen. Bovendien creëren ze banen voor de lokale gemeenschap. Voor alle kinderen betekent wonen in Rhotia Valley Children’s Home een nieuwe start in het leven. Schoon water, drie maaltijden per dag, kleding en een veilige plek om te slapen, de juiste zorg is gegarandeerd. Ze kunnen elke dag naar school en opgroeien in een veilige omgeving. Een dag bij Rhotia Valley Children’s Home begint met een goed ontbijt en dan met de Zebra Children School Bus gaan ze naar school. Na school spelen de kinderen voetbal, spelletjes of knutselen met de vrijwilligers en onze gasten.
Tot nu toe heeft het Kindertehuis 42 kinderen opgevangen. Op dit moment 26 kinderen waarvan een groot deel op een kostschool zit na hun basisschool. Ze hebben al veel bereikt – drie huizen, er is toegewijd en zorgzaam personeel, schoon water, gezond voedsel, een moestuin, een voetbalveld, een bakkerij, een boerderij en moestuinen.
We gaan lopend naar het weeshuis en krijgen een rondleiding. In de school zeggen de kinderen één voor één hun naam, leeftijd en wat ze willen worden. Eén van de andere gasten had schoolspullen meegenomen om uit te delen. Heel leuk, goed over nagedacht. We maken daarna nog een leuke groepsfoto.
Mto wa Mbu – Cooking with Big Mama
We zijn vandaag vertrokken uit Rhotia. Heel mooi gebied en ligt ook in de Great Rift Valley. We hebben genoten van deze mooie plek. Vannacht volop hyena’s gehoord en vanmorgen wisselde de haan, daarna de hyena’s en een aangeslagen hond zich af. Wat zal daar gebeuren? 😅 Vandaag zien we vrienden in Mto Wa Mbu voor een gezamenlijke dag. Zij trekken in Tanzania van oost naar west en wij andersom. Hoe leuk en bijzonder is dat! We hadden een leuke kookworkshop met meerdere big mama’s. De guides/drivers hadden onderling contact zodat we allemaal op de goede plek aankomen.
Slechts een kwartiertje later dan gepland kwamen ze aan vanuit Tarangire. Eerst een paar dikke knuffels en even bijpraten, er was zoveel bij te praten, maar big mama kwam met de deegroller. We moesten aan de slag. De boodschappen waren al gedaan. We kregen allemaal taken. Veel snijwerk, pannenkoeken bakken, polenta maken, bananen pellen etc. We hadden veel lol en iedereen had het naar zijn zin. Leuk natuurlijk even die andere interactie met leeftijdsgenoten. We waren zoveel aan het bereiden dat we grapte dat we waarschijnlijk voor het hele dorp aan het koken waren. Het was erg leuk om te doen en de lunch was wat vroeg maar heerlijk! Een Kilimanjaro biertje erbij, helemaal top!
Mto Wa Mbu – Mountainbike
Inmiddels was het op z’n warmst op de dag 🥵, dus tijd om fietsen te gaan uitzoeken en te vertrekken. Na een kort ritje bezochten we de bananenplantage en kregen we uitleg van onze guide over de beplanting, bewatering, het onderhouden van de bananenplanten, etc. “Are we all together?” Vervolgens gingen we naar een van hout, leem en koeienstront gemaakt huis om het landleven te ervaren.
Daarna naar een tribe die van huis uit houtbewerkers zijn uit Mozambique. Prachtige dingen maken ze van verschillende houtsoorten. Daarna nog even wat onderhandelen en mooie souvenirs kopen. De volgende “tribe” was er een met kunstenaarsbloed. Mooie kleurrijke kunstwerken. We hebben ook nog bananen 🍌 bier gedronken en uitleg gekregen. Daarna hebben we de lokale markt bezocht met aanhoudende verkopers en Tanzania shirts gekocht.
We zijn ook naar rijstvelden gefietst en in omgekeerde volgorde de productie van rijst bekeken. Erg leuk om zo door de straatjes en het lokale landleven vanaf de fiets te zien. We hebben nog nooit zo’n langzame 8km gefietst, we beginnen al aardig te acclimatiseren en te integreren in Tanzania 😂 Pole pole…… Bij de finish hebben we nog wat gedronken met elkaar en toen was het alweer tijd om op doorreis te gaan naar de volgende bestemming 😄👌🏻
We gaan nu richting Tarangire National Park, naar Sangaiwe Tented Lodge. Ongeveer nog 1 uur en 3 kwartier rijden, net buiten de zuidkant voor het National Park. Ons laatste verblijf op vaste land van Tanzania. We zagen rondom Sangaiwe Tented Lodge hele grote olifanten lopen, big bulls. . Even douchen en naar het diner. We krijgen met militaire precisie, efficiëntie en discipline ons eten opgediend. George eet gezellig met ons mee. Ook van hem gaan we morgen afscheid nemen. Het is toch leuk hoe je een band opbouwt met elkaar en elkaar beter leert kennen. George is naast guide ook veehouder met zo’n 80 melkkoeien in Arusha. Hij doet dit 3 maanden, is veel van huis. Nu Lekker naar bed.
Laatste dag dat we vroeg uit bed moeten. De wekker stond 5.30 uur. Souvenirs even goed inpakken in de koffer en reorganiseren voor de vlucht vanaf Arusha naar Zanzibar. Ontbijtje en 7.00 uur vertrokken we voor nog een gamedrive in Tarangire National Park.
Tarangire staat voor River for Warth Hoga (pumba’a). Binnen 10 minuten rijden we het park in. Voor het na het laatste park en voor velen, bijna allemaal het eerste park. We zien weer allerlei dieren zoals dikdiks, zebra’s, schitterende vogels, aapjes (dit keer niet op stok), buffels, Mc Donalds, pumba’s en heel veel olifanten. Typerend aan dit park zijn de baobab bomen. Tree of live worden ze ook genoemd omdat ze vruchten dragen, heel veel water hebben opgelaaid in de schors van de boom en ze hol zijn en onderdak kunnen bieden. Voor olifanten is dit vooral een bron van water in de droogtijd.
Wij zijn in een baobab boom geweest, groot genoeg voor het hele gezin. Overal zie je dat de schors opgegeten is en soms zo ver dat de boom binnenkort zal omvallen. We hoopten in dit park nog een luipaard (leeuwpaard zoals wij deze noemen, vertaald van leopard) te spotten maar helaas. Wel hebben we nog leeuwen gezien, diep in het gras, die hun prooi aan het verorberen waren. Ook zagen we langs de oever van een rivier een dode olifant liggen die opgegeten werd door de gieren. Al met al een mooi park en een goede afsluiting.
Hierna hebben we nog een bijzonder mooie tijd mogen beleven op Zanzibar alwaar we lekker konden relaxen, nagenieten, en toch ook nog enkele activiteiten hebben gedaan.
Dit was het einde van mijn reisverslag van een prachtige en onvergetelijke safari reis met ons hele gezin 🙏🏻❤️🥰
